آواز شیو   /ɑwɑz i ʃew/

  (آ-واز-ِ-شیو)

  ق ,     adv

  به آرامی، درسکوت، بدون ایجادسروصدا (در انجام دادن کاری)؛ کنایه از پرده داری و حفظ آبرو۔

quietly, in silence, without noise, of very low sound keep ones honor and reputation (by doing a task without any mistake or prablem which may cuase to defame a person)

مثال

مو بایَد دَ آوازِشِو مَنے خُو جور بَیی۔

We should agree with each other in silence.

Source:

<P.