اقرار   /iqɾɑɾ/

  (اِق-رار)

  ا ,     n

  اعتراف، اذعان زبانی (نسبت به سوء تصرفات خود)؛ تعھد، پذیرش شروط وغیره که شخص به اجرای آن ملزم خواھد بود۔

confession, admittance (about one's wrongdoings); promise (to which one will be bound)

Source:

<Ar.