بال توغ   /bɑltoʁ/

  (بال-توغ)

  ص ,     adj

  بالانگر، کسی که عادتاً به سوی بالا نظر میکند۔

looking up (a person whose eyes are often set on looking up while talking to others)

مثال

اِی بےبختِ بالتوغ، پیله ره چَپه کد!

This unfortunate skygazer, he's dumped the cup.