باݚک   /bɑɖug/

  (با-ݚُک)

  ص ,     adj

  لافزن، گزاف گو، خودستا؛ کسی که بستایش و تملق دیگران فریب بخورد، کسی که با ستودنش خوشحال شود و مورد استعمال دیگران قرار گیرد؛ قلدر، کسی که زور و توانایی خود را در راستای ارعاب وزیان زدن به افراد ضعیف بکاربرد۔

braggart, boaster; bully, person who usu. frightens or hurts those who are weaker

Source:

<?