بتول   /bʌtul/

  (بَ-تُول)

  ص ,     adj

  پاکدامن، باکره؛ لقبی که معمولاً به بی بی فاطمه دختر حضرت پیغمبر اطلاق میشود؛ نام نسوان در بین ھزاره ھا۔

chaste; virgin, proper name for Hazara girls, as often applied to the Prophet Muhmammad's daughter Fatima

Source:

<Ar. batul