بس کدو   /bʌs kʌdo/

  (بَس)

  ف۔ل۔ ,     vi

  دست کشیدن، بازایستادن؛ کفاف کردن، کافی بودن۔

desist, cease; suffice

مثال

او خاتو! چِکه از غَیبت گُفتو ھیچ بس نَمُونی؟

O wife! Why you do not desist from gossiping?

Source:

<P.