بوتو   /butew/

  (بُو-تِو)

  ص ,     adj

  پندیده، عبوس، آماسیده (از خشم)؛ بسته، خریطهء که پایین اش بسته باشد۔

swollen, enlarged due to internal pressure *sack lower end of which is tied

مثال

اَمِین که امی گبه شِند بُتیو شُده مَند۔

When Amin heard the matter, he became angry.