بوتوم   /butum/

  (بُو-تُوم)

  ص ,     adj

  کامل، بدون کسر (مٲخوذ از ”بتون“ ترکی)۔

complete, whole, unbroken, unground

مثال

اَسیه خراب شُده، گندُما بیخی بُتُوم مَنده۔

The mill broke, so the wheat kernels have remained unground.

Source:

<T.