بولبی کدو   /bolbi kʌdo/

  (بول-بی)

  ف۔م۔ ,     vt

  یکنوع غزل عاشقانه که آن را بدون موسیقی به آواز بسیار بلند میخوانند؛ خوابانیدن طفل در گھواره با خواندن آواز مخصوص یعنی لالایی (درمغولی)۔

singing amorous lyrics in a loud voice without musical instruments; rock a child to sleep;

مترادف ها

دَیدو

مثال

چوپو آوازِ بولبی شی از پُشتِ سوختهقاش میه۔

The shepherd's voice with his lyrics comes to our ears from beyond the small burnt oasis.

Source:

<M. bybeile = sooth with a lullaby