بوی ددو   /buj dʌdo/

  (بُوی)

  ف۔ل۔ ,     vi

  بو دادن، رایحه تولید نمودن۔

smell, aroma

مثال

سِیر خورده، سِیر بُوی مِیدِیه۔

One who eats garlic, shall give out garlic odour. (Proverb meaning: A guilty conscience needs no accuser).