بےتمیز   /betʌmiz/

  (بے-تَ-مِیز)

  ص ,     adj

  نافھم، آنکه رفتار خوب را از بد تمیز داده نتواند۔

imbecile, a stupid person who cannot distinguish between good and bad behaviour

مثال

چوپونِ آغِیل خوب بےتمِیز استه۔

The village shepherd is an imbecile.

Source:

<Ar.