بےثمر   /besʌmʌɾ/

  (بے-ثَ-مَر)

  ص ,     adj

  بی ثمر، بی فایده (شخص)۔

useless, lit. 'fruitless',

مثال

یک کݖه دخترِ بےثمر دره۔

He has an idle daughter.

Source:

<P.+Ar.