بےجگه   /beʤgʌ/

  (بیج-گَه)

  ص ,     adj

  ساحه معین کوه که از آن فقط صاحبش میتواند علوفه زمستانی برای حیوانات خود تھیه کند۔

one's assigned area of mountain for collecting fodder

مترادف ها

علف کو

Source:

<?+P.