بےسید؛ بے سیت   /besid; besit/

  (بے-سِید؛ بے-سِیت)

  ص ,     adj

  بی ھوش، در حالت خلسه، کسی که در اثر تب شدید یا استعمال مواد مخدره حواسش از کار افتاده باشد۔

fainted, unconscious

مترادف ها

سِیت پریده

Source:

<P.+H.