بےغیرت   /beʁʌjɾʌt/

  (بے-غَی-رَت)

  ا، ص ,     adj, n

  بی ننگ، بی عار؛ عاطل، سست، تنبل۔

without zeal or sense of self-respect, without virtues; coward, dastard

Source:

<Ar.