تمیغ زدو   /tʌmiʁ/

  (تَ-مِیغ)

  ف۔م۔ ,     vt

  ریشخند کردن، استھزا نمودن، کسی را با شوخی مورد تحقیر قراردادن، موجب ایذاء واذیت کسی شدن (با گفتن کلمات نیشدار) ۔

banter, ridicule, to make fun of a person with sarcastic remarks, to tease s.o. with pungent words

مثال

مَردُما ھر وخت اُو ره تمِیغ مِیزنه۔

She is ridiculed by the people all the time.

Source:

<M. domugh