تکبیر جای   /tʌkbiɾʤɑj/

  (تَک-بِیر-جای)

  ا ,     n

  جای بلندی بر فراز کدام کوه که زیارتگاه دور افتاده یی بروشنی از آن قابل رویت باشد۔

lofty place on a mountain from which a distant holy shrine can be visible (the people raise their hands and read prayers from afar)

Source:

<Ar.+P.