تگیو   /tʌgew/

  (تَ-گیو)

  ا ,     n

  قشلاق، قریه زمستانی، دھکده برای اقامت دایمی (نقیض ”ایلاق“)؛ تگاب، دره یی که از درون آن جوی آبی جریان دارد، جگله سر سبز۔

permanent residence (as opposed to temporary summer residence); ravine, valley, glen from inside which a stream flows down

Source:

<P.