خاشه   /χɑʃʌ/

  (خا-شَه)

  ا ,     n

  بوته، ھیزم، بوته ھای مختلف که بعنوان مواد سوخت بکار میرود؛ (مجازاً) گناه، وبال، عواقب کار بد، ذنب (به اثر ظلمی که موجب کیفر در آخرت و مآلاً منجربه سوختن در آتش دوزخ گردد)۔

bushes, shrubs (used as firewood); sin *(which causes to burn a person in hell)

Source:

<?.