خربه   /χʌɾʌbʌ; χʌɾbʌ/

  (خَ-رَ-بَه؛ خَر-بَه)

  ا ,     n

  زمین بکرو بایری که سنگ ھایش برداشته شده وتازه به زمین زراعی تبدیل گردیده است۔

land made arable and fit for cultivation (by extracting rocks)

Source:

<Ar.