خودگوی   /χodgoj/

  (خود-گُوی)

  ص ,     adj

  شخص مجذوبی که به حالت خلسه فرو میرود و بعقیده عامه آن شخص از اوضاع آینده پیشگویی میکند یا از غیب خبر میدھد۔

possessed, one who goes into a trance and delivers oracles

Source:

<P.