دم زدو   /dʌm zʌdo/

  (دَم-زَ-دُو)

  ف۔م۔ ,     vt

  دم زدن، سخن گفتن، گفتگو کردن (با لاف و گزاف)۔

utter, voice, speak in a bombastic way

مثال

از پیل، اُشتُر و سگونِ بلخی دَم مِیزنه!

He speaks, in an exaggerated manner of Bactrian elephants, camels and dogs.

Source:

<P.