دوا   /dʌwɑ/

  (دَ-وا)

  دوایی

  ا ,     n

  دارو، ادویه، آنچه که بخورد بیماران برای معالجه بدھند۔

drug, medicine

مثال

دَردِ بَد دَوای بَد۔

A bad pain has a bad cure. (Proverb meaning: Desperate diseases desperate cures).

Source:

<Ar.