دوده   /dudʌ/

  (دُو-دَه)

  ا ,     n

  عمل ایجاد دود با دردادن دانه اسفند یا ریشه گیاھی بنام ”بدره“ (برای دفع بلا، آفات و چشم زخم) ؛ قشر سیاه رنگی که از تراکم زرات دود بوجود میآید۔

making smoke (certain plant roots or seeds are put on red coal to make smoke for diverting evil eye and evil spirit from one's property or family members) ; soot, smut, black coat of particles of smoke

Source:

<Pah. dootak