روستگوی   /ɾustgoj/

  (رُوستگوی)

  ص ,     adj

  آدمی که رُک و پوست کنده سخن گوید، کسیکه ھیچ کدام تقیه و ملاحظه در حرف اش نباشد۔

forthright, outspoken, frank (in speaking to someone)

مثال

احمد دَ بَرج دِیگا خیلی رُست گویه۔

As compared to others Ahmad is very outspoken.