زبو کدو   /zibo kʌdo/

  (زِ-بو)

  زبان کدو

  ف۔ل۔ ,     vi

  قول دادن، وعده نمودن؛ بلبل زبانی نمودن، حکم حاکم یا شخص بزرگ خانواده را رد نمودن، بحث و جنجال کردن برای سرباز زدن از وظیفه؛ قابل به سخن گفتن شدن (نوزاد)۔

promise; argue (to disobey); start saying (a baby)