سرباد   /sʌɾbɑd/

  (سَر-باد)

  ص، ا ,     adj, n

  نوعی از عارضه روحی که فرد مبتلا به آن قسمت زیادی از ھوش خود را از دست میدھد و پیوسته سخنان بی جا و فاقد معنی میگوید۔

insane, having lost the greater part of ones senses (thus often chattering idly)

Source:

<P.