سفیدچوک   /sʌfidʧuk/

  (سَ-فِید-چُوک)

  ص ,     adj

  سفید گون، رنگ باخته۔

whitish, somewhat pale or faded

مثال

گِلِیمِ مجِید از بَستِی که دَ تای آفتَو مَنده سَفیدچُوک شُده۔

The coarse carpet of the mosque was utterly bleached by its constant exposure to the sunlight.

Source:

<P.