سنگوݖی   /sʌŋgoʈi/

  (سَنگ-گو-ݖِی)

  ص ,     adj

  آدم بردباری که طعم ستم و بدبختی روزگار را بسیار چشیده و مثل سنگ مستحکم و سخت شده باشد۔

tolerant person who has undergone a lot of oppression or misfortunes and has become hardened (toughened) as stone

Source:

<P.+?