سک سکور   /sʌk sukuɾ/

  (سَک-سُ-کُور)

  ص ,     adj

  افراد پست و فرومایه؛ اشخاص راه گیر و درزد؛ لفظاً سگ و سگور (کلب و قنفذ تیر انداز)۔

contemptible, wretched people (used as an insult)

Source:

<P.