سگ سنگدو   /sʌgi sʌŋgdʌw/

  (سَگ- ِ-سَنگ-دَو)

  ا ,     n

  سگی که عادتاً در وقت حمله به دنبال سنگی میدود که شخص به دفاع از خود میزند؛ کنایه از کسی که بیھوده تکاپو و جستجو کند۔

dog which runs after a rock that is thrown after it; person who runs about aimlessly and fruitlessly

Source:

<P.