شاگرد   /ʃɑgiɾd/

  (شا-گِرد)

  ا ,     n

  متعلم، دانشجو؛ کار آموز، کسی که حرفه خاصی را از یَک استاد فراگیرد، شخصی که نزد استادی علم یا ھنر بیاموزد؛ کارگر ھوٹل، حمام و غیره۔

student, pupil; disciple; apprentice, learner (of any profession); boy servant (at a restaurant, public bathhouse or any other place where errands need to be run)

Source:

<Pah. ashakart