شلک   /ʃʌlʌk/

  (شَ-لَک)

  ص ,     adj

  آدم مفلوج، آنکه دست یا پیش درست حرکت نکند؛ گیاھانی که تارتار روییده باشند، ضد انبوه؛ پارچه ای که سست بافیده شده ویا تار پود آن در اثر سایدگی نخ نما شده باشد۔

loosely woven, of a loose texture (fabric, etc.); sparse, not dense