شیخ شدو   /ʃiχ ʃudo/

  (شِیخ)

  ف۔ل۔ ,     vi

  سیخ شدن، برخواستن (مثلا موھا)؛ بلند شدن، بپا ایستادن۔

bristle, rise on end (said of hair); stand up, to get up

Source:

<P.