شیمه   /ʃimʌ/

  (شِی-مَه)

  ا ,     n

  طاقت، نیرو، زور (در بنیه انسان)؛ قوت، توانایی (در خوراک یا گیاه)؛ حالت چسپندگی و کشش یک ماده۔

energy, stamina, vigour (in a person's body); nutrition, nourishement (in an edible herb or diet)

Source:

<M. sim-e

شیمه   /ʃimʌ/

  (شِی-مَه)

  ا ,     n

  خوراک باسی و شب مانده؛ پس خورده غذا۔

stale food; remains of a meal

Source:

<?