غزل   /ʁʌzʌl/

  (غَ-زَل)

  ا ,     n

  یکنوع غزل یا دوبیتی عاشقانه ھزارگی که از سروده ھای شفاھی است و متشکل از چھار فرد ھموزن ولی مصراع سوم آن از قید قافیه آزاد است ومعمولاًبطور تکی یا دونفری خوانده میشود اما آواز دمبوره نیز گاھگاھی با آن ھماھنگ میگردد۔

lyrics of oral composition, often in rhyming style a-a-b-a, which are sung by one person or two, sometimes accompanied with plucked-lute

مترادف ها

بولبی

مثال

غزل: دِیدِه مه قول بله قول شیو مِیگرده پَسِ علافِ دُو مَدگیو مِیگرده پَس علافِ دُو مَدگیو چی باشه ما کور شُنُم دِل اَفتیو مِیگرده۔

My beloved roams the upper valley, And then walks down the vale, {not in Haz. text!?} To collect grass for the two cows, Of her exposure to hot sun I bewail!

Source:

<Ar. ghazal.