قولغی   /qulʌʁʌj/

  (قُو-لَ-غَی)

  ص ,     adj

  دزد، سارق، آنکه مال مردم راه بطور مخفی برباید۔

thief, robber, bandit

Source:

<M. qolaghai

قولغَی   /qulʌʁʌj; qulʁʌj/

  (قُو-لَ-غَی؛ قُول-غَی)

  ا ,     n

  دزد، سارق۔

thief