پرفتنه   /puɾfitnʌ/

  (پُر-فِت-نَه)

  ص ,     adj

  نفاق انداز، فتنه انگیز، آدم ستیزه جویی که در میان دیگران تفرقه ایجاد نماید۔

mischief-maker, fomenter of quarrels (among others)

Source:

<P.+Ar.