چلی   /ʧʌlʌj/

  (چَ-لَی)

  ص ,     adj

  یاوه گو، کسی که عادتاً سخنان بیھوده گوید۔

idle talker, babbler, one who habitually utters nonsensical words

Source:

<M?

چلی   /ʧeli/

  (چِـ-لی)

  ا ,     n

  جای عمیقی که در آن آب دریا راکد باشد یا به آرامی حرکت کند۔

deep part of a river