چوتار   /ʧʌwtɑɾ/

  (چَو-تار)

  ص، ق ,     adj, adv

  چاره جو، زیرک، نیرنگ باز، حیله گر، زرنگ، چالاک؛ در مغولی آدم بد نام و کسی که دارای شھرت منفی باشد۔

sly, tricky, deceptive, clever

مثال

آدَمای شار مُلک غدر چَوتاره۔

The city people are very clever.

Source:

<M. cuutai 'notorious'