چوچله   /ʧuʧilʌ; ʧuʧʌlʌ/

  (چُو-چِ-لَه؛ چُو-چَ-لَه)

  ا ,     n

  آتشکاو، چوب درازی که با آن ھیزم را میشورانند تا روند سوختنش تیزتر شود (به مغولی زرنی نیز ”چُچول“ آتشگیر را گویند)۔

poker, a long stick by which woods are stirred to catch fire more rapidly

مثال

خاتُونو قَنجِیغے چُوچِلِه سِیاه قوغای تَندور ره شور مِیدیه۔

The women use a half-burned stick to stir the coals in the oven.

Source:

<M. cucali 'partly burned wood'