کور   /koɾ/

  (کور)

  ص ,     adj

  بسته، مسدود (مجرای چیزی)؛ نابینا، کسی که چیزی را نبیند؛ (مجازاً) بیسواد، اُمّی، آدمی که از نعمت نوشتن و خواندن محروم باشد۔

closed, obstructed, clogged up; blind, sightless; illiterate, unable to read and write (euphemisitic use of the word)

مثال

دَ شارِ کورا یَک چِیمه پادشا یه۔

In a city of blind people, the one-eyed man is king (Proverb meaning: In the country of blind, the one-eyed man is king).

Source:

<Pah. kur

کور   /kʌwɾ/

  (کَور)

  ا ,     n

  نکته یی معنی دار و نیشدار که مستقیماً برای تحقیر و استخفاف حریف گفته شود۔

sarcasm, sarcastic remark intended to humiliate a rival or opponent.

Source:

<?