گدا   /gʌdɑ; gʌdɑjigʌr/

  (گَ-دا؛ گَ-دا-یِی-گَر)

  گدایی گر

  ا ,     n

  دریوزه گر، سایل، شخص فقیری که در بدر بگردد و از دیگران پول یا مواد خوراکی بطلبد۔

begger, mendicant

مثال

از گَدا چِه بُمَنه که شاه بُخوره۔

There won't be left anything from a begger so that a king my take it. (Proverb meaning: He that has nothing need no fear to lose anything).

Source:

<P.