گوش   /goʃ/

  (گوش)

  ا ,     n

  عضوی است در دو پھلوی سر که توسط آن صوت ھا را میشنوند۔

ear

مثال

بے زِبو بَشِی، بے گوش نه۔

You may be without ear, but should never be without ear. (Proverb meaning: Speech is silver, silence is golden).

Source:

<Pah. gosh