نوغول   /nuʁul/

  (نُو-غُول)

  ا ,     n

  ھواکَش تندور و بخاری؛ آبرو قلعه؛ حفره گِرد برای درون کردن ھیزم و بوته در بین تنور۔

ovenhole; air intake for bread oven; round hole for feeding the pit oven wtih firewood or bushes

Source:

<M. nughlel